Kovuşturma, ceza hukukunda suç işlendiği iddia edilen kişinin yargılanma sürecinin bir parçasıdır. Bu süreç, soruşturma aşamasının ardından başlar ve suç şüphesinin araştırılması, delillerin toplanması ve yargılamanın gerçekleştirilmesi ile devam eder. Kovuşturma süreci, sanığın suçlu veya suçsuz olduğunun tespit edilmesini ve adaletin sağlanmasını amaçlar (Aydoğdu, 2016).
Kovuşturmaya yer olmadığına dair karar, savcının soruşturma aşamasında elde ettiği deliller ve bilgiler ışığında, suç şüphesi bulunmadığı ya da suçun unsurlarının oluşmadığı sonucuna vararak, yargılamanın başlamamasına karar vermesidir (Gökçe, 2012). Bu karar, savcının bir dava açmaya gerek olmadığını düşündüğü durumları ifade eder.
Ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar ise, kovuşturmaya yer olmadığına dair verilen kararın üzerine ek delillerin veya bilgilerin ortaya çıkması sonucu yeniden değerlendirme yapılarak verilen karardır. Bu durumda da, yeni delil ve bilgiler ışığında kovuşturma yapılmaması uygun görülür.
Kamu adına kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar, savcının, kamu adına dava açma yetkisini kullanmaması ve kovuşturma sürecinin başlamamasını kararlaştırdığı durumlarda verilir. Bu karar, kamu yararı ve adaletin gerekliliği açısından dava açılmasının uygun olmadığı durumları ifade eder.
Kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar ise, yargılanan kişinin suçlu olduğu yönünde yeterli şüphe bulunmadığı durumlarda verilir. Bu karar, suç isnadının yargılama sürecinde ispatlanamadığı ya da delillerin eksik olduğu hallerde kovuşturma sürecinin sonlandırılması anlamına gelir.
Bilimsel Kaynak Önerileri:
- Aydoğdu, H. (2016). Soruşturma ve Kovuşturma. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Gökçe, İ. (2012). Kovuşturmaya Yer Olmadığına Dair Kararlar ve İtiraz Yolları. Adalet Yayınevi.